Kalp Unutmaz

Önemli sayılmayacak bir sağlık problemi için hastane koridorlarında yürürken, ortaokul matematik öğretmenime rastladım. Karısının kolunda yorgun, yaşlı adımlarla yürüyordu. Şaşkınlık içinde ‘hocam’ dedim. Birden aydınlanan…

İnan bana bu da geçecek… İyi olacaksın… Bu pencereler kapalı, kapılar kilitli ya şimdi; hepsi açılacak. Rüzgar okşayacak saçlarını; ‘bitti’ diyecek. Nefes alacaksın. Dert diye…