Kızımla Konuşmalar
Arkadaşlarıyla bakkala gidip dondurma almaya karar vermiş kızım bakkala gitme izini ister ama “öyle bir şeyler” alacağız diyerek dondurma fikrini gizler. Halihazırda hasta olduğu için anne babasının izin vermeyeceğini tahmin etmektedir. Babası tesadüfen ‘dondurma harekâtını öğrenir. Ortada söylenen bir yalan yoktur ama çocuk tam olarak doğruyu da söylememiştir. Muhtemel senaryolar nasıl yazılır?
Senaryo 1:
Baba: Bakkala gitmeden önce bana söylemek istediğin bir şey var mı kızım?
Çocuk: (Bir tuzak sorusu duymuş gibi tedirgin) Yook, ne söyleyeyim ki?
Baba: (Gerginliği hissedilen bir tonla) Kızım emin misin? Unutma bizim evde herkes birbirine dürüst davranır.
Çocuk: (Suçlulukla endişe arasında sıkışmış) Yok dedim ya baba, bir şeyler alıp sitede yiyeceğiz…
Baba: Yalan söylediğini biliyorum, beni hayal kırıklığına uğratıyorsun. Arkadaşlarından duydum, dondurma alacaksınız. Neden gizliyorsun, hasta hasta dondurmanın sana iyi gelmeyeceğini biliyorsun…
Çocuk: (Mahcup, tedirgin, biraz da haksızlığa uğramışlık hissiyle) Sessizce başını boynuna eğer…
Senaryo 2:
Baba: Kızım az önce arkadaşlarından dondurma almaya gideceğinizi duydum…
Çocuk: (Tedirgin) Yoo, onlar dondurma alacak ama ben cips alacağım.
Baba: (Sakin bir ses tonuyla uzatmadan, doğrudan konuya girer) Kızım, bu abur cubur işlerinde biraz yüksek tepki veriyorum biliyorum. Sanırım bu yüzden bana hissettirmeden halletmeye çalışıyorsun. Bundan sonra şöyle yapalım: Ben tepkimi kontrol etmeye çalışayım sen de bana açık davran. Bir ortak noktada buluşmaya çalışalım.
Çocuk: (Rahatlamış ama çok da emin değil) Onlar sürekli yiyor ama benim haftada bir bile zor, bu adil değil. Abur cubur yemeyen çocuk mu olur mu ya? Şimdi böyle söylüyorsun ama ben cips deyince yine kaşların çatılacak…(Gözleri dolmaya başlar)
Baba: (Üzülmüştür) Aslında sana kıyamıyorum, sağlığına zarar verecek şeyler yemeni bundan istemiyorum ama haklısın. Onlar gözünün önünde yerken senin yememen de zor. Ben biraz esnemeye çalışayım. Senden de bir ricam var; yüzüm sana tedirginlik verirse beni uyar, seni duyarım. Seni tedirgin etmek en son isteyeceğim şey olur.
Çocuk: Tamam…Ben de çok sık izin istemem ama pikniklerde karışmayın…
Baba: (Çok memnun değildir ama anlaşmayı kabul eder) Tamamdır, anlaştık.
Sarılırlar…